شهر ری با ناله ی عشاق مولا آشناست
جای جایش مرکز دارالشفای اولیاست
در حریم قدسی عبد الکریمم این دلم
زائرذریه ی پاک امام مجتبی ست
هرشب جمعه میان مرقد عبد العظیم
این دل من میهمان روضه ی خون خداست
زائر قبر تو آقا نینوایی می شود
خادم کوی تو مولا،خادم کرببلاست
حضرت عبدالعظیم (ع) از نوادگان حضرت امام حسن مجتبی(ع) است و نسبش با چهار واسطه به آن حضرت می رسد.ولادت با سعادت حضرت عبدالعظیم(ع) در شهرمدینه واقع شده است و مدت 79سال عمر با برکت او با دوران امامت چهارم امام معصوم یعنی امام موسی کاظم(ع)،امام رضا(ع)،امام محمد تقی(ع) وامام علی النقی(ع) مقارن بوده و احادیث فراوانی از آنان روایت کرده است. ازآنجا که ایشان از نوادگان حضرت امام حسن مجتبی (ع)است به حسنی شهرت یافته است.
حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) از دانشمندان شیعه و از راویان حدیث ائمه معصومین (ع) و از چهره های بارز و محبوب و مورد اعتماد، نزد اهل بیت (ع) و پیروان محبوب و مورد اعتماد، نزد اهل بیت عصمت(ع) و پیروان آنان بود و در مسایل دین،آگاه و به معارف مذهبی و احکام قرآن، شناخت معرفتی وافر داشت. ستایش هایی که ائمه معصومین علیه السلام از وی به عمل آورده اند،نشان دهنده شخصیت علمی و مورد اعتماد اوست.
زمینه های مهاجرت حضرت عبدالعظیم از مدینه به ری و سکونت در غربت را باید در اوضاع سیاسی و اجتماعی آن عصر جستجو کرد. دیدار حضرت عبدالعظیم(ع) در سامرا با حضرت امام هادی(ع) به خلیفه گزارش داده شد و دستور تعقیب و دستگیری وی صادر گشت، او نیز برای مصون ماندن از خطر، خود را از چشم مأموران پنهان می کرد و در شهر های مختلف به صورت ناشناس رفت و آمد می کرد و شهر به شهر می گشت تا به ری رسید. از همان سالها ری یکی از مرکز مهم سکونت مسلمانان شد و اعتبار و موقعیت خاصی پیدا کرد. در ری، هم اهل سنت و هم پیروان اهل بیت(ع) زندگی می کردند و قسمت جنوبی و جنوب غربی شهر ری، بیشتر محل سکونت شیعیان بود.
حضرت عبدالعظیم(ع) میان شیعیان شهر ری بسیار ارجمند بود و پاسخگویی به مسائل شرعی و حل مشکلات مذهبی آنان را برعهده داشت. روزهای پایانی عمر با برکت حضرت عبدالعظیم(ع) با بیماری او همراه بود، خبر درگذشت این نواده رسول اکرم(ص) دهان به دهان گشت و مردم با خبر شدند و جامه های سیاه پوشیدند وپیکر مطهر او راغسل دادند، به نقل برخی مورخان در هنگام غسل، در جیب پیراهن او کاغذی یافتند که نام و نسب خود را در آن نوشته بود.
(معروف و مشهور بین علما این است که آن حضرت، در ری بیمار شد و در اثر بیماری رحلت کرد و برخی را عقیده بر این است که آن حضرت را عوامل معتزبالله به شهادت رسانده اند). منبع: التذکرة العطیه،ص217
آخرین نظرات