مدرسه علمیه فاطمیه شیراز

حضرت بقیةالله(عج) در نامه ای به شیخ مفید می نویسند: اگر شیعیان ما یک پارچه و یک دل به پیمان خود با ما وفا می کردند، هرگز سعادت دیدار ما از آنان به تاخیر نمی افتاد و همانا بی درنگ دیداری با معرفت به سراغشان می آمد. تنها اعمال بدشان است که آنان را از ما محروم کرده است.
بر این اساس، موانع ظهور حضرت را در چند مورد خلاصه می کنیم:
1- نداشتن معرفت واقعی و احساس نیاز: بیشتر افراد درباره امام زمان(عج) معرفت صحیحی ندارند. برای اینکه به معرفتمان درباره امام زمان و میزان احساس نیازمان به ایشان پی ببریم، به این فرمایش حضرت توجه کنید: شیعیان ما به اندازه آب خوردنی نیز ما را نمی خواهند. اگر بخواهند دعا می کنند و فرج ما می رسد.
2- ناسپاسی: ناسپاسی و کفران نعمت مردم در برابر نعمات بی حد و اندازه مادی و معنوی خداوند- به خصوص نعمت ولایت که بزرگترین نعمتهاست- یکی دیگر از موانع ظهور است که از مردم نشئت می گیرد؛ و معصیتها نشانه ی این ناسپاسی است.
3- وجود صفات رذیله و وابستگی به دنیا: این امر از نداشتن معرفت عمیق به امام زمان و غفلت از آن حضرت سرچشمه می گیرد. اگر ایمان داشتیم که هر لحظه ممکن است حضرت شرفیاب شوند، خانه دل خود را از جمیع گناهان و صفات رذیله و حیوانی و شیطانی و محبت دنیا پاک می کردیم و آن را برای تشریف فرمایی آن عزیز به صفات حمیده مزین می کردیم؛ اما افسوس که غفلت بزرگی ما را فرا گرفته است.
4- نفوذ شیطان: بدیهی است که وقتی مردم خانه دل خود را برای ورود امام زمان(عج) آماده نکنند، آنجا محل رفت و آمد شیطان می شود و شیطان انسان را به هر کجا بخواهد می کشد.

منبع:سایت تبیان

زن در هر جامعه‏ ای محور اصلی قدرت و قوام است، زن مؤثرترین شخص در هویت‏ بخشی و آینده‏ سازی جامعه است و بی‏ جهت نیست که امام خمینی(ره) می ‏فرمایند: “بهشت زیر پای مادران است و از دامن زن مرد به معراج می‏رود".

حال سؤال اینجاست که زن امروزی باید دارای چه شاخصه ‏هایی باشد که متربیان او و متأثران از او، بتوانند نقش خود را در قالب اصلی اسلام و انقلاب پیاده کنند؟

شاید بهتر این باشد که بپرسیم الگوی زن مسلمان کیست؟ به عبارتی در آشفته بازار دنیای پر فریب و تزویر و مملو از کالاهای تقلبی، زن مسلمان چه الگوی رفتاری را مورد مطالعه قرار دهد؟

در دنیایی که زن به عنوان کالایی دم‌دست مورد توجه است و تنها به دلیل زیبایی‌های ظاهری مورد توجه قرار می‌گیرد، پیدا کردن صفات عالی انسانی و روحانی سخت به نظر می‏رسد.

همه آنچه امپراطوران زر و زور از زن به نمایش می‌گذارند، جز برهنگی و هرزگی، مگر چیز دیگری است؟!

انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی(ره)، زن را از مسیر انحطاط و ابتذال طاغوتی نجات داد، انقلاب اسلامی هم‌چنان‏ که خود هویتش را در بستر اسلام بازیافت، زن مسلمان را نیز به مسیر حقیقی خود بازگرداند.

زن در انقلاب اسلامی نقش خود را شناخت، زن مسلمان انقلابی ناگهان از پستی و منجلاب به بلندی ملکوتی صعود کرد، زنان انقلاب اسلامی ناگهان خود را به جای مقایسه کردن با فلان خواننده طاغوتی یا فلان بازیگر غربی، در سایه سیدةالنساءالعالمین و عقیله بنی هاشم شناختند.

از دیدگاه اسلام اصیل الگوهای اخلاقی چون ریشه در دین دارند و به عبارتی میوه دین‏داری هستند، بر پایه اصول ثابتی قرار دارند و مبتلا به فرسایش زمانی نمی‏شوند، برخلاف نظام اومانیستی غربی که در آن اخلاق هم نسبی است!!

بنابراین شاخصه ‏های اخلاقی و رفتاری یک مسلمان در همه زمان‏ها ثابت است و لازمه به کار بستن این اصول، مطالعه و شناخت آن و بررسی در رفتار الگوهای جامعه اسلامی ماست.

مطالعه در رفتار برخی از زنان عصر پیامبر(ص) و ائمه اطهار(ع)، برخی شاخصه‏ های رفتاری زنان آن عصر را در دسترس زن مسلمان انقلابی امروز قرار می ‏دهد و با تطبیق آن رفتارها، هم جامعیت زن مسلمان مورد بررسی قرار می‏گیرد، هم نقش‏های متعدد یک زن مسلمان، در دو بُعد زندگی فردی و اجتماعی.

بدون تردید اگر چه زن امروز با زن عصر پیامبر(ص)، فاصله‏ ای به اندازه 14 قرن دارد، اما توجه به عنصر زن در هر دو مقطع قبل از پیامبر(ص) و قبل از انقلاب اسلامی ایران نشان می‏دهد، زن در هر دو این اعصار در جاهلیت صاحبان زر و زور گرفتار بوده است، زمانی به شکل سنتی و زمانی به شکل مدرن اما محصول هر دو عصر، نگاه ابزاری به زن بوده است.

پیامبر اسلام(ص) از ابتدای آغاز حرکت خود مرهون حمایت زنان است، بلکه اسلام مرهون این حمایت‏ هاست، آن هم نه حمایتی در بند وابستگی‏های عاطفی و انسانی، بلکه حمایتی منشعب از شناخت و اعتقاد روزافزون به اسلام، این مکتب رهایی ‏بخش.

مگر حضرت خدیجه(س) که همه اموالش را در راه اسلام و آزادی انسان‏ها می‏بخشد، لطف الهی به پیامبر اسلام(ص) نیست؟ و مگر آن وجود عظیم تنها به خاطر علایق شخصی آن همه مجاهدت می‌کند و مشقت می‌پذیرد؟

اصلاً باید در کنار رسول‏ الله(ص) خدیجه باشد تا انقلاب پیامبر(ص) مؤثر شود. در کنار علی(ع) باید فاطمه(س) باشد تا فلسفه ولایت علی(ع) در طول تاریخ بدرخشد.

باید در کنار حسین(ع)، زینبی باشد تا خون حسین(ع) هم‌چنان در تاریخ بجوشد و انقلاب بیافریند.

در روایت حدیث کساء، وقتی سؤال می‏شود کیانند این پنج تن؟ ندا می‏رسد فاطمه است و پدر فاطمه، فاطمه است و شوهر فاطمه، فاطمه است و دو فرزند فاطمه.

«فَقالَ عَزَّ وَ جَلَّ هُم اَهلُ بَیتِ النُّبُوَّة وَ مَعدِن الرِّسالَة هُم فاطِمَة وَ اَبوُها وَ بَعلُها وَ بَنُوها».

یعنی خداوند عزوجل فرمود: آنها هستند اهل‌بیت پیغمبر و مرکز رسالت، ایشانند فاطمه و پدر او و شوهر او و فرزندان او.

نقش حکیمانه حضرت زهرا(س) در چهره‌ خانم زینب متجلی است و نقش حضرتش حتی در حرکت پیامبر(ص) پیداست، او اُمّ‏ ابیها است، مادر پدرش، نه مادری که او را زاییده، بلکه ریشه خاندان رسالت و محور اصلی اوست.

حضرت زینب(س) کسی است که بعد از امام حسین(ع)، رهبری آن قیام عظیم را برعهده دارد، کشتی طوفان‌زده‌ کربلا را به ساحل پیروزی می‌رساند، با صبر عظیمش آن نقش سازنده و ارزنده را ایفا می‌کند و با قدرت و شجاعت، خطابه‌های جامعی ایراد می‌کند که سد استبداد را می‏شکند.

و حال سؤال اینجاست …

از آنجا که عالم هستی و نظام آفرینش مفتخر به وجود بانوی عالمین حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا(س) است و وجود شریف و عظیم آن حضرت الگویی فراتر از زنان است، آیا می‌توان وجوه شخصیتی و نقش‏های متعدد زن مسلمان انقلابی را در بین زنانی غیر از وجود اشرف بهانه آفرینش دنبال کرد؟

آنها که گمان می‌کنند فعالیت زن در جامعه باید از الگوی اسلامی فاصله بگیرد و با رخ‌نمایی و آرایش و هوس‌انگیزی می‌توان پله‌های ترقی را برای زن فراهم کرد، یا خود جاهلند یا آگاهانه به دنبال اغوای زن و تنزل جایگاه او از نقش مادری به عروسک خیمه‌شب‌بازی هوسرانان هستند.

با نگاهی به تاریخ خواهیم یافت که هر چه زن پاکدامن‌تر بوده، سازنده‌تر و مؤثرتر برای جامعه و خانواده و خودش نقش‌آفرینی کرده است.

بدون شک باور داریم که تربیت یک مرد، تربیت یک فرد است، اما تربیت یک زن، تربیت جامعه است.

و در این مسیر بدون همراهی بانوان، هیچ امری محقق نمی‌شود و البته الگوهای زهرایی و زینبی، همین الآن هم حاضرند، باید بهتر نگریست و آنها را به جامعه نمایاند.

این تکلیف شرعی همه است ، به امید پرداختن به آن …

منبع:farsnews.com

نخستین ستاره ای بودی که در عرش به خورشید نبوت رسیدی؛ ستاره ای نیلی به رنگ جراحت آسمان و زخم زمان. ای ام ابیها! ای مهربان ترین مادر، حبیبه  حق و شفیعه ی حشر، پدر و مادرم فدای  دست های مهربانت باد. تو محور آسمان ایثاری و اولین علت خلقت. ای مادر رسالت و همتای ولایت؛ به روزهایی می اندیشیم که پس از واقعه ی عظیم غدیر، همراه با حسنین به خانه های اهل مدینه می رفتی و با بیان وحیانی خویش حجت الهی را بر غافلان، تمام می کردی و بدین سان از آغاز، حمایت از ولایت، سرلوحه  خصایل آسمانی ات بود.

 غبار غم از سیمای زیبای علی می زدودی و بر زخم های فزون از ستاره ی پیکرش که نشان از رزم با باطل داشت، مرهم می نهادی. فتوحات مولا، رهین مهربانی توست. هنوز خطابه های رسایت سراج راه مجاهدان است و بر آفاق تاریخ می تابد. پاره  تن رسول یار بودی و یگانه یاور یکتا ،امیر عاشقان. تلألؤ ذوالفقارعلی، وامدار عزم و عزت تو بود. آنگاه که بر بی بصیرتان و دنیا پرستان غضب می کردی، غضبناکی آفریدگار قادر، آشکار می شد. رضای تو رضای حق بود و با خرسندی ات، تمامت اهل عرش و ساکنان قدس، قرین شعف می شدند.يا زهرا (س) در ايام شهادتت دلهايمان را به سوي بقيع پر داده ايم…

فرا رسیدن ایام شهادت حضرت زهرا^{(سلام الله علیها)}برتمامی مسلمین جهان تسلیت باد

منبع:almahdi-aj.ir

انقلاب ما انقلاب زينبى است. از اول انقلاب، زنان يكى از برجسته‌ترين نقشها را در اين انقلاب ايفاء كردند. هم در خود حادثه‌ى بزرگ انقلاب، هم در حادثه‌ى بسيار بزرگ هشت سال دفاع مقدس، نقش مادران، نقش همسران، از نقش مجاهدان اگر سنگين‌تر و دردناك‌تر و تحمل‌طلب‌تر نبود، يقيناً كمتر نبود. مادرى كه جوان خودش را، عزيز خودش را، دسته‌ى گل خودش را هجده سال، بيست سال - كمتر، بيشتر - پرورش داده، با آن محبت مادرانه او را به ثمر رسانده، حالا او را به طرف ميدان جنگ ميفرستد، كه معلوم نيست حتّى جسد او هم برخواهد گشت يا نه. اين كجا، رفتن خود اين جوان كجا؟ كه خوب، اين جوان، با شور و هيجان جوانى، همراه با ايمان و روحيه‌ى انقلابيگرى، حركت ميكند و ميرود. كار اين مادر، از كار آن جوان اگر بزرگتر نباشد، كوچكتر نيست. بعد هم كه جسد او را برميگردانند، افتخار ميكند كه بچه‌ى من شهيد شده. اينها چيز كمى است؟ اين، حركت زنانه، حركت زينب‌گون در انقلاب ما بود.
عزيزان من، خواهران، برادران! انقلاب ما اينجورى پيش رفت. قدرت و عظمت اين انقلاب به اين چيزهاست؛ به دل دادن به معنويت، مجذوب شدن در مقابل لطف الهى. وقتى كه دشمن ميخواهد زينب كبرى‌ را به آنچه كه برايش پيش آمده، شماتت كند، ميفرمايد: «ما رأيت الاّ جميلا»؛ جز زيبائى، چيزى نديدم. برادرانش، فرزندانش، عزيزانش، نزديكترين يارانش، اينها در مقابل چشمش قطعه قطعه شدند، به خاك و خون تپيدند، خونشان ريخته است، سرهايشان بالاى نيزه رفته است؛ ميگويد جميل، زيبا! اين چه جور زيبائى‌اى است؟ اين زيبائى را همراه كنيد با آنچه كه نقل شده است كه زينب كبرى‌ حتّى در شب يازدهم نماز شبش ترك نشد. در طول دوران اسارت، انقطاع الى‌اللَّه‌اش، دلبستگى‌اش به خداى متعال، رابطه‌اش با خداى متعال سست نشد، كم نشد، بلكه بيشتر شد. اين زن، الگوست.
همان رشحات و خرده‌ريزه‌هائى كه از اين حقيقت در جامعه‌ى ما، در انقلاب ما وجود دارد، اين انقلاب را عظمت بخشيده است؛ همين‌هاست كه به كورى چشم دشمن، ملت ايران را با اين همه دشمنى، امروز مثل يك چهره‌ى الهام‌بخش در مقابل ملتها قرار داده است. ملت ايران امروز به عنوان يك ملت الهام‌بخش در بين ملتهاى مسلمان است. البته دشمنها اين را نمى‌پسندند، سعى هم ميكنند كتمانش كنند؛ اما واقع قضيه اين است.
قدرت اين ملت به موشك و توپ و تانك و هواپيما و وسائل جنگى نيست؛ اينها هم لازم است، داريم هم الحمدللَّه؛ اما قدرت اين ملت به ايمان اوست. ملت ما به توفيق الهى، به هدايت پروردگار، به كمك خداوند، در زمينه‌هاى سخت‌افزارى هم به صورت جهشى پيش رفت. امكاناتى كه ما امروز داريم، نه قابل مقايسه‌ى با امكانات اوائل انقلاب ماست - و به طريق اولى‌ قبل از انقلاب - نه قابل مقايسه‌ى با خيلى از كشورهائى است كه سالهاى متمادى اين دردسرها را هم نداشتند؛ دل بسته بودند به كمك بيگانگان و دشمنان. الحمدللَّه ملت ايران در اين جهات هم خيلى جلو است؛ اما اينها مايه‌ى قدرت ما نيست. مايه‌ى قدرت كشور اسلامى و ملت اسلامى، ايمان اوست؛ آن جوهر ايمانى است در او. براى او فرق نميكند كه اين امكان مادى را دارد يا ندارد. سى سال پيش اين ملت ايستاد. امروز هم سى سال است كه تحريم كرده‌اند، تهديد كرده‌اند، حمله‌ى نظامى كرده‌اند، خباثت كرده‌اند، شبكه‌هاى تنيده‌ى سياسى و امنيتى را به جان او انداخته‌اند؛ اين ملت هم همين طور روزبه‌روز به صورت مضاعف رشد كرده، پيش رفته؛ نه فقط عقب نرفته، متوقف هم نشده؛ حتّى به طور متعارف هم رشد نكرده، بيش از متعارف رشد كرده. بنابراين عظمت ملت ايران به خاطر همين جوهر ايمانى است.

ما على‌رغم دشمن، در همه‌ى عرصه‌ها، به توفيق الهى، به كمك الهى، به فضل الهى، پيش خواهيم رفت؛ اين را بدانيد. جوانهاى ما تلاش ميكنند. ان‌شاءاللَّه ايمان روزافزون جوانها و بصيرت روزافزون ملت ما، هم بر اين تهديدها فائق خواهد آمد، هم بر ترفندهائى كه براى به هم ريختن اوضاع داخلى كشور - از قبيل آنچه كه در سال 88 ديده شد - به كار بردند، فائق خواهد آمد.
ملت ما ملت بصيرى است، ملت باايمانى است. اميدواريم خداوند متعال به بركت ادعيه‌ى زاكيه‌ى حضرت بقيةاللَّه (ارواحنا فداه) روزبه‌روز بر اين بصيرت بيفزايد و ملت ما را ان‌شاءاللَّه در همه‌ى ميدانها پيروز و سرافراز كند و شما جوانها ان‌شاءاللَّه در آينده‌ى نه چندان دورى، عظمت كشورتان را، پيشرفت كشورتان را، و نياز همين ابرقدرتها را به خودتان حس كنيد.

منبع:سایت شهید آوینی