انقلاب ما انقلاب زينبى است. از اول انقلاب، زنان يكى از برجستهترين نقشها را در اين انقلاب ايفاء كردند. هم در خود حادثهى بزرگ انقلاب، هم در حادثهى بسيار بزرگ هشت سال دفاع مقدس، نقش مادران، نقش همسران، از نقش مجاهدان اگر سنگينتر و دردناكتر و تحملطلبتر نبود، يقيناً كمتر نبود. مادرى كه جوان خودش را، عزيز خودش را، دستهى گل خودش را هجده سال، بيست سال - كمتر، بيشتر - پرورش داده، با آن محبت مادرانه او را به ثمر رسانده، حالا او را به طرف ميدان جنگ ميفرستد، كه معلوم نيست حتّى جسد او هم برخواهد گشت يا نه. اين كجا، رفتن خود اين جوان كجا؟ كه خوب، اين جوان، با شور و هيجان جوانى، همراه با ايمان و روحيهى انقلابيگرى، حركت ميكند و ميرود. كار اين مادر، از كار آن جوان اگر بزرگتر نباشد، كوچكتر نيست. بعد هم كه جسد او را برميگردانند، افتخار ميكند كه بچهى من شهيد شده. اينها چيز كمى است؟ اين، حركت زنانه، حركت زينبگون در انقلاب ما بود.
عزيزان من، خواهران، برادران! انقلاب ما اينجورى پيش رفت. قدرت و عظمت اين انقلاب به اين چيزهاست؛ به دل دادن به معنويت، مجذوب شدن در مقابل لطف الهى. وقتى كه دشمن ميخواهد زينب كبرى را به آنچه كه برايش پيش آمده، شماتت كند، ميفرمايد: «ما رأيت الاّ جميلا»؛ جز زيبائى، چيزى نديدم. برادرانش، فرزندانش، عزيزانش، نزديكترين يارانش، اينها در مقابل چشمش قطعه قطعه شدند، به خاك و خون تپيدند، خونشان ريخته است، سرهايشان بالاى نيزه رفته است؛ ميگويد جميل، زيبا! اين چه جور زيبائىاى است؟ اين زيبائى را همراه كنيد با آنچه كه نقل شده است كه زينب كبرى حتّى در شب يازدهم نماز شبش ترك نشد. در طول دوران اسارت، انقطاع الىاللَّهاش، دلبستگىاش به خداى متعال، رابطهاش با خداى متعال سست نشد، كم نشد، بلكه بيشتر شد. اين زن، الگوست.
همان رشحات و خردهريزههائى كه از اين حقيقت در جامعهى ما، در انقلاب ما وجود دارد، اين انقلاب را عظمت بخشيده است؛ همينهاست كه به كورى چشم دشمن، ملت ايران را با اين همه دشمنى، امروز مثل يك چهرهى الهامبخش در مقابل ملتها قرار داده است. ملت ايران امروز به عنوان يك ملت الهامبخش در بين ملتهاى مسلمان است. البته دشمنها اين را نمىپسندند، سعى هم ميكنند كتمانش كنند؛ اما واقع قضيه اين است.
قدرت اين ملت به موشك و توپ و تانك و هواپيما و وسائل جنگى نيست؛ اينها هم لازم است، داريم هم الحمدللَّه؛ اما قدرت اين ملت به ايمان اوست. ملت ما به توفيق الهى، به هدايت پروردگار، به كمك خداوند، در زمينههاى سختافزارى هم به صورت جهشى پيش رفت. امكاناتى كه ما امروز داريم، نه قابل مقايسهى با امكانات اوائل انقلاب ماست - و به طريق اولى قبل از انقلاب - نه قابل مقايسهى با خيلى از كشورهائى است كه سالهاى متمادى اين دردسرها را هم نداشتند؛ دل بسته بودند به كمك بيگانگان و دشمنان. الحمدللَّه ملت ايران در اين جهات هم خيلى جلو است؛ اما اينها مايهى قدرت ما نيست. مايهى قدرت كشور اسلامى و ملت اسلامى، ايمان اوست؛ آن جوهر ايمانى است در او. براى او فرق نميكند كه اين امكان مادى را دارد يا ندارد. سى سال پيش اين ملت ايستاد. امروز هم سى سال است كه تحريم كردهاند، تهديد كردهاند، حملهى نظامى كردهاند، خباثت كردهاند، شبكههاى تنيدهى سياسى و امنيتى را به جان او انداختهاند؛ اين ملت هم همين طور روزبهروز به صورت مضاعف رشد كرده، پيش رفته؛ نه فقط عقب نرفته، متوقف هم نشده؛ حتّى به طور متعارف هم رشد نكرده، بيش از متعارف رشد كرده. بنابراين عظمت ملت ايران به خاطر همين جوهر ايمانى است.
ما علىرغم دشمن، در همهى عرصهها، به توفيق الهى، به كمك الهى، به فضل الهى، پيش خواهيم رفت؛ اين را بدانيد. جوانهاى ما تلاش ميكنند. انشاءاللَّه ايمان روزافزون جوانها و بصيرت روزافزون ملت ما، هم بر اين تهديدها فائق خواهد آمد، هم بر ترفندهائى كه براى به هم ريختن اوضاع داخلى كشور - از قبيل آنچه كه در سال 88 ديده شد - به كار بردند، فائق خواهد آمد.
ملت ما ملت بصيرى است، ملت باايمانى است. اميدواريم خداوند متعال به بركت ادعيهى زاكيهى حضرت بقيةاللَّه (ارواحنا فداه) روزبهروز بر اين بصيرت بيفزايد و ملت ما را انشاءاللَّه در همهى ميدانها پيروز و سرافراز كند و شما جوانها انشاءاللَّه در آيندهى نه چندان دورى، عظمت كشورتان را، پيشرفت كشورتان را، و نياز همين ابرقدرتها را به خودتان حس كنيد.
منبع:سایت شهید آوینی
آخرین نظرات