مگر ثواب زیارت سیدالشهدا علیه السلام را ما می دانیم چه خبر است!؟؛ مگر می دانیم روایاتی که دربارۀ زیارت سیدالشهدا(ع) وارد شده، به کجا رسیده است!؟. هیچ می توانیم بگوییم، «کان کمن زارالله فی عرشه»؛ زائر امام حسین(ع) در شب جمعه مانند کسی است که خدا را در عرشش زیارت کند، یعنی چه؟ آیا ما از این ها می فهمیم!؟ یا همین بکاء بر سیدالشهدا علیه السلام ثوابش چه اندازه است؟ آیا می توانیم حدّی برایش بگوییم که دیگر از آن بالاتر نیست؟. (ارزش) بکاء به حدی است که می گویند: «همین که اشک مختصری از اذن دخول سیدالشهدا علیه السلام آمد، فتلک الدم علامۀ الإذن: آن «اشک» علامت إذن دخول است؛ یعنی داخل بشو»؛ آخر من چشمم اشک بیاید، چه ربطی است که آن ها اذن دادند! آیا معلوم است که این قضایا چیست؟ خدا می داند رحمت اهل بیت علیهم السلام و خاندان رسالت چه قدر وسیع است؛ رحمت این ها، تابع رحمت واسعه الهی است. اهمّ آداب زیارت این است که بدانیم بین حیات معصومین علیهم السلام و مماتشان، هیچ فرقی وجود ندارد. اگر کسی بخواهد تشنگی و عطش دیدار آن ها معصومین(علیهم السلام) را در وجود خود تخفیف دهد، زیارت مشاهد مشرّفه، به منزله ملاقات آن ها و دیدار حضرت غایب عجل الله تعالی فرجه الشریف است. آن ها در هر جا حاضر و ناظرند.
منبع:[ محمد لک علی آبادی ، پای درس عارفان ، قم،آخرین وصی،1392،ص137 و 138 ]
آخرین نظرات