تمام راه‌هایی که می‌شود فرزند پیغمبر از آن راه‌ها استفاده کند برای حفظ میراث عظیم اسلام که میراث جد او و پدر او و پیروان راستین آنهاست در زندگی سیدالشهداء محسوس است. از تبیین و انذار از تحرک تبلیغاتی، از بیدار کردن و حساس کردن وجدان‌های عناصر خاص همین خواص که ما تعبیر می‌کنیم در آن خطبه منا، اینها همه در طول زندگی سید‌الشهدا است. بعد هم ایستادگی در مقابل یک انحراف بزرگ، با قصد مجاهدت با جان نه اینکه امام حسین از سرنوشت این حرکت بی‌اطلاع بود. نه! اینها امام بودند. مسأله‌ی معرفت امام و علم امام و آگاهی وسیع امام بالاتر از این حرف‌هایی است که ما در ذهنمان می‌گنجد. بلکه به معنای ترسیم یک دستورالعمل می‌ایستد و تسلیم نمی‌شود. مردم را به یاری می‌طلبد، بعد هم وقتی یک عده‌ای پیدا می‌شوند که همان اهل کوفه باشند و اظهار می‌کنند که حاضر هستند در کنار آن بزرگوار در این راه قدم بگذارند، حضرت درخواست آنها را اجابت می‌کند و طرف آنها می‌رود. بعد هم در میانه‌ی راه پشیمان نمی‌شود. بیانات امام را که انسان نگاه می‌کند، می‌بیند حضرت عازم و جازم بوده است برای اینکه این کار را به پایان ببرد. این که در مقابله با حرکت انحرافی فوق‌العاده خطرناک آن روز، امام حسین (علیه السلام) می‌ایستد و این یک درس می‌شود.
منبع:بخشی از بیانات مقام معظم رهبری- 90/3/14
آخرین نظرات