عزيزان من! برادران من! فرزندان من! جوانان! طلاب دختر و پسر! اگر ميخواهيد مثل بوته‌ى گلى عطر شما فضا را معطر كند، اگر ميخواهيد معنويت مثل چشمه‌اى از شما سرازير شود و بدون اجبار، بدون اكراه، تشنگان بنوشند و به سوى آن بشتابند، راهش اين است: «فليبدأ بتعليم نفسه».
اين آيه‌ى شريفه‌اى كه تلاوت كردند: «انّما يخشى اللَّه من عباده العلماء»،(1) خشيت را يكى از خصوصيات علما قرار داده است. خب، علما خيلى خصوصيات دارند، اما خشيت را انتخاب كرده است. بعد از ذكر آيات الهى در كوه و دشت و صحرا و باغ و راغ(2) كه در آيات هست، ميفرمايد: «انّما يخشى اللَّه من عباده العلماء». خاصيت علم همين است كه انسان را مشمول اين نعمت بزرگ ميكند، خشيت الهى بر دل انسان سايه مى‌افكند؛ اين را بايد به دست بياوريم. شما جوانها آسانتر از من ميتوانيد اين كار را انجام بدهيد. به سن ما كه رسيديد، اگر كسى در دوران جوانى كارى كرده باشد، به دردش ميخورد؛ والّا كارش سخت است. خشيت را امروز در خودتان ايجاد كنيد؛ خشوع در مقابل خدا را امروز براى خودتان فراهم كنيد؛ باب تضرع الى‌اللَّه را امروز باز كنيد؛ نوافل را كه مقرِب الى‌اللَّه هستند، از امروز شروع كنيد؛ اينها به دردتان ميخورد. اين عمر كه تمام خواهد شد؛ بعضى‌ها به پيرى ميرسند، بعضى نميرسند. اين را هم شما بدانيد؛ فاصله‌ى بين بيست سالگى و سى سالگى تا هفتاد سالگى و بعد از هفتاد سالگى كه ما هستيم، فاصله‌ى كمى است؛ مثل برق ميگذرد. انسان در بيست سى سالگى خيال ميكند كه حالا اوه، كِى تا هفتاد سالگى؟ نه، مثل برق ميگذرد؛ بعد هم رفتن است. اگر بناست در اين فاصله‌ى كوتاه، در اين فرصت اندك، حظى ببريم، كارى بكنيم، توشه‌اى فراهم كنيم، مايه‌اش را بايد در جوانى فراهم كنيد. من توصيه‌ى به خشوع و ذكر و تقوا و سعى براى تقرب الى‌اللَّه را براى طلاب واجبتر ميدانم تا توصيه‌ى به علم، كه مايه‌ى اصلى كارشان علم است. اگر علم باشد، تقوا نباشد، اين علم ميشود بى‌فايده، گاهى هم مضر. عالمانى داشتيم - چه علم دينى، چه علم غير دينى - كه نه فقط از اين علم بهره‌اى نبردند و بهره‌اى نرساندند، بلكه وزر و وبال شد. اين روح معنويت در كالبد علم و عالم لازم است.
بیانات مقام معظم رهبری در جمع روحانیون شیعه و اهل سنت کرمانشاه1390/07/20
1) فاطر: 28
2) دشت و دامنه‌ى كوه
آخرین نظرات