فی الکافی عن الصادق(ع): إِنَّ الرَّجُلَ یذْنِبُ الذَّنْبَ فَیحْرَمُ صَلَاةَ اللَّیلِ وَ إِنَّ الْعَمَلَ السَّیئَ أَسْرَعُ فِی صَاحِبِهِ مِنَ السِّکینِ فِی اللَّحْم. [ الکافی ج 2 ص272 ]
در آثار معاصی و گناهان، این هم یکی از آثار است. انسان گناهی را انجام می دهد نتیجه آن این می شود که از نماز شب محروم می شود. همیشه نباید دنبال زیانهای مادی متَرتب بر گناهان بود، گاهی زیانهای معنوی سنگین تر است.
کسی که به نماز شب موفق است، گاهی یک شب،دو شب، سه شب پشت سر هم از خواندن نماز شب محروم می شود. متحیّر می ماندکه چرا؟ باید دید چه حرکتی، چه کاری از ما سر زده که خدا متعال این طوری مجازات و عِقاب آن گناه را به ما می چشاند که ما را از فضیلت نماز شب محروم می کند. البته این در مورد کسی است که عادت به نماز شب دارد،و این عبادت برایش آسان و لذت بخش است. بعضی ها اصلاً به نماز شب موفق نمی شوند! می خوانند آیه شریفه قرآن را (والمستغفرین بالاسحار) سحر استغفار کردن چقدر اهمیت دارد، این را می دانند، اما موفق نمی شوند. ریشه این عدم توفیق را در آنچه از انسان سر می زند، باید جستجو کرد. مراقبت در رفتار خودمان نمی کنیم، گناهانی ازما سر می زند، نتیجه اش این است که از ثواب بزرگ ، از این نمازی که مایه روشنی چشم بندگان صالح خدا در برزخ و روز قیامت است، محروم می مانیم. چاقو را که روی گوشت می گذارید، چطور آن فرو می رود، کار زشت، عمل سَّیئَ یعنی گناه بر روح انسان تاثیرش از این هم سریعتر است. فوراً یک تاریکی انسان متذکر ، در خودش احساس می کند. اگر متقی نباشیم، همان احساس را هم نمی کنیم. مَثَل غافل ، مَثَل نابینا است. چراغ را که خاموش بکنند، نمی فهمند چراغ را خاموش کردند.آدمی که متذّکر نیست نمی فهمد که این نور از او گرفته شد. اگر متّقی باشد می فهمد که نور از او گرفته شد؛( إِنَّ الَّذينَ اتَّقَوْا إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّيْطانِ تَذَکَّرُوا – آیه 201 اعراف) به مجرد این که باد شیطان به آنها خورد، به خود می آیند، بر می گردند. این، توفیق الهی است. اگر این توفیق نصیب انسان نشد، آن وقت تاریکی بر روی تاریکی، ظلمات بعضها فوق بعض.
منبع:[ شرح حدیث ازحضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای (مدظلّه العالی) در مقدمه درس خارج 88/11/06
آخرین نظرات