مدرسه علمیه فاطمیه شیراز

معنی «باب الحوائج» منسوب به ائمه اطهار (ع) به این معنا نیست که هرکس متوسل به این بزرگواران شود، حتما مشکلش برطرف خواهد شد، بلکه باب المراد بودن یا باب الحوائج بودن تاثیر و برکاتی است که از توجه ما به سیره زندگی اهل بیت (ع) بدست می آید، درواقع حرکت ما در این مسیر باعث جلب نگاه محبت آمیز خداوند به ما و زندگی ماست.

مهمترین مولفه «باب الحوائج» بودن، توجه به منش زندگی ائمه اطهار (ع) است، بیان کرد: امروز موضوع جود و کرم اهل بیت (ع) یکسویه به نظر می رسد، جلب کرامت امامان معصوم (ع) صرفا به دعا و توسل نیست، بلکه مهمترین آن حرکت در جریان زندگی آن بزرگواران است. پیش از این، آن کسانی که در دوره امامت حضرت جواد الائمه (ع) می زیستند، سیره زندگی ایشان را درک کردند و به آن جامه عمل پوشاندند. امروز هم ما می توانیم با قدم گذاشتن در مسیر زندگی این امام رئوف (ع) برکت را در زندگی هایمان جاری کنیم.

اینکه امام رضا (ع) می فرمایند حضرت جواد الائمه (ع) اهل جود و بخشش است، بدین تعبیر باید برداشت کرد که ایشان نسبت به مردم دلسوز بودند. همچنین امام زمان (عج) در نامه ای به آیت الله ابوالحسن اصفهانی فرمودند: «ابوالحسن، اطرافت را خلوت کن، یک جا ساکن و در دسترس مردم باش و مشکلات مردم را برطرف کن، آن وقت است که ما شما را راهنمایی و کمک خواهیم کرد.» درواقع بزرگترین صفتی که امامان معصوم (ع) از ما می پسندند همین دلسوزی نسبت به یکدیگر است و تا جایی که می توانیم به همدیگر یاری برسانیم.

باید دانست که یاری کردن ائمه اطهار (ع) نسبت به ما مشروط به یاری دادن ما به مردم است، اگر ما هم همانند امام جواد (ع) در زندگی قدم برداریم و در مسیر عملی و رفتاری اهل بیت (ع) پیش رویم، به حتم مورد نظر این بزرگواران خواهیم بود.

یکی از مناسبت های پرفضیلت ماه رجب، شبی است که به لیله الرغائب معروف است و در مفاتیح الجنان و برخی کتب روایی شیعه، ضمن برشمردن فضایلی برای آن به همین مناسبت اعمال مخصوصی وارد شده است که از آن جمله روزه گرفتن در روز متصل به آن و نیز خواندن دعا و نماز مخصوص می باشد.
در آستانه این شب عزیز که شب جمعه نخستین ماه رجب المرجب است با تنی چند از اساتید حوزه و کارشناسان دینی به گفتگو پرداخته ایم که در ادامه می آید؛

شب پرفضیلتی برای خلوت با خدای متعال
حجت الاسلام و المسلمین جعفر انواری، عضو هیئت علمی موسسه امام خمینی رحمه الله با بیان این که لیله الرغائب و به طور کلی شب های پرفضیلت ماه رجب بهترین موسم برای مناجات و ارتباط با خالق متعال است، اظهار داشت: یکی از نیازهای فطری هر انسانی ارتباط با پروردگار و معنویت است که البته متاسفانه گاهی آدمی در برآوردن این نیاز مهم دچار اشتباه و انحراف شده و لذا در دام عرفان های دروغین و فرقه های ضاله می اُفتد.
وی افزود: بی شک اگر این مساله و خواسته فطری در مسیر الهی باشد در نهایت مایه آرامش و کسب سعادت انسان می شود و البته در غیر این صورت نتیجه ای جز سرگردانی و افسردگی و نااُمیدی برایش در پی نخواهد داشت.
استاد موسسه امام خمینی رحمه الله قم  همچنین با اشاره به این که آرامش و آسایش حقیقی در پرتو ارتباط با خدای متعال و توسل به دامان پاک اهل بیت علیهم السلام است، گفت: در منابع دینی ما به مناجات و راز و نیاز با خدا توجه زیادی شده و یکی از بهترین فرصت ها برای این مهم ، لیله الرغائب است که بیدارماندن و دعا و  نیایش در آن فضیلت ویژه دارد و موجب دست‏یابی به عطایای ارزشمندی از سوی حضرت حق می شود.
وی اضافه کرد: بالاترین لذت برای انسان در این دنیا وقتی است که با محبوب حقیقی خود که خدای متعال است انس و الفتی برقرار می کند و بی هیچ پرده ای با او سخن می گوید که در این شب چنین فضا و بستری به خوبی فراهم می شود.

معنای ماه رجب و فضیلت روزه گرفتن در آن
حجت الاسلام و المسلمین اسدالله محمدی نیا، نویسنده مطرح کتاب های مذهبی نیز با بیان این که ماه رجب و شعبان مقدمه ای است برای درک بهتر ماه مبارک رمضان ، اظهار داشت: ماه رجب ماه نزول رحمت الهی است که در برخی روایات آمده که رجب ، نام یکی از نهرهای بهشتی است که از نظر سفیدی از شیر سفیدتر و از نظر شیرینی از عسل شیرین تر است.
وی افزود: اگر کسی در این ماه یک روز ، روزه بگیرد از همین نهری که با این اوصاف است بهره مند شده و اجر و پاداش عظیمی نصیب او می گردد.
این محقق حوزه همچنین با بیان این که مناسبت های ارزشمندی همچون ولادت امیرالمومنین علیه السلام و نیز مبعث رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در این ماه قرار گرفته است، گفت: لیله الرغائب نیز در کنار مناسبت های ویژه این ماه همچن ایام البیض یا همان اعتکاف از جمله زمان های مورد تاکید و سفارش اهل بیت علیهم السلام است.

حدیثی شنیدنی از رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم در اهمیت نماز لیله الرغائب
وی افزود: پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در حدیثی می فرمایند که هر کس در لیله الرغائب نماز با کیفیاتی که وارد شده را بخواند، ثواب این نماز به نیکوترین صورت با روی خندان و درخشان و با زبانی فصیح در شب اول قبر برایش ظاهر می شود و به او می‏ گوید: ای دوست من مژده می ‏دهم تو را که از هر شدت و سختی نجات یافتی. بعد فرد نمازگزار با تعجب از او می پرسد تو کیستی که من تاکنون چنین صورتی زیبا با چنین جلوه ‏ای ندیدم که در پاسخ می‏گوید: من همان نماز لیله الرغائبم که انجام دادی. امشب آمده‏ ام نزدت باشم تا مونس تنهایی تو باشم و وحشت را از تو بردارم.
حجت الاسلام و المسلمین محمدی نیا همچنین در خاتمه بیان داشت: در حدیثی از امام صادق علیه السلام نیز داریم که رجب ماه استغفار امت پیامبر است و رجب را «اصب‏» می‏گویند زیرا رحمت ‏الهی در این ماه بر امت بسیار ریخته می‏شود پس چه خوب است که در این شب ها و از جمله لیله الرغائب بسیار در درگاه الهی استغفار کنیم که زیبا گفته اند این درگه ما ، درگه نومیدی نیست!

منبع: حوزه

 قرار بود امام رحمه الله ۶ بهمن بیاید، ولی بختیارالسلطنه اجازه نمی داد؛ فرودگاه مهرآباد را بسته بود و برای مردم تعیین تکلیف می کرد که باید این طوری شود و صبر کنید تا آن طوری شود و من قدرت را در دست بگیرم و ارتش را کنترل کنم. مردم چه کردند؟ توی دهنش زدند. از ۶ بهمن در ایران روزی نبود که خون آلود نباشد و سربازان خمینی رحمه الله در خیابان ها بختیار را رسوا و مفتضح نکنند. ارتش هم که بختیار می گفت باید کنترلش کنم ـ که یعنی خیلی قدرت دارد ـ جلودار مردم نبود. بالاخره ۹ بهمن آن قدر مردم محکم ایستادند و آن قدر فشار آوردند به دولت و به هر کسی که اختیاری داشت یا نداشت تا بالاخره «نوکر بی اختیار» هم به خودش اختیار بدهد و فرودگاه را باز کند. این گونه بود که اعلام شد ۱۲ بهمن مرد بزرگ ایران می آید و چه شوری و چه حالی!

«والفجر» شد!
چقدر آدم برای استقبال رفته بود فرودگاه؟ کل جمعیت تهران؟ خیر، بیش تر! کل جمعیت تهران آن موقع حدود ۴ و نیم میلیون نفر بود و چون از مناطق اطراف تهران و شهرستان ها هم آمده بودند تا اگر لازم شد سینه های گشاده شان را فرش کنند، زیر چرخ های هواپیمای رهبرشان، استقبال کنندگان در مهرآباد صفی بودند ۳۳ کیلومتری که ابتدایش جلوی پلکان هواپیما بود و انتهایش را خدا می داند؛ بنا به تخمین ها ۵ تا ۸ میلیون نفر بودند.

تا آن هواپیما روی هوا بود، دل ها بین زمین و هوا بود و جان ها به لب رسید تا هواپیما به سلامت به زمین رسید؛ شایعه ها بود و ترس ها که مبادا بلایی سر هواپیما بیاورند. اما هواپیما که نشست و کف پای امام رحمه الله که بر خاک وطن نشست، خبرهایی شد در عالم معنا؛ فجر شد و «والفجر» شد. آن طلسم ها که دیوها بسته بودند، باز شد انگار و پیرمردی که خدا به کلامش نور داده بود به قلبش قوت داده بود همچون کشتی نجات اقیانوس جمعیت را گشود و دیدار تازه کرد با وطن و مردم وطن.

امام گفت: آقا باشید، نوکر نباشید
همان که ملت می گوید، بگویید!
امام رحمه الله از مهرآباد تا بهشت زهرا سلام الله علیها رفت؛ آن گونه که هیچ کس تا به حال نرفته است و چشم های خیلی ها و چشم های جهان خیره ماند. و آن جا گفت گفتنی ها را به نوکرالسلطنه: «این آقا که خودش هم خودش را قبول ندارد! رفقایش هم قبولش ندارند، ملت هم قبولش ندارد، ارتش هم قبولش ندارد؛ فقط آمریکا از این پشتیبانی کرده و فرستاده، به ارتش دستور داده که از این پشتیبانی بکنید؛ انگلیس هم از این پشتیبانی کرده و گفته است که باید از این پشتیبانی بکنید. یک نفر آدمی که نه ملت قبولش دارد، نه هیچ یک از طبقات ملت از هر جا بگویید قبولش ندارند…»

امام رحمه الله در بهشت‌زهرا سلام الله علیها از آقایی ارتش ایران به جای نوکری سخن گفتند
و امام رحمه الله آن روز گفتنی ها را گفت به دیگران که نوکر نمانند: «ما داریم زحمت می کشیم، ما خون دادیم، ما جوان دادیم، ما حیثیت و آبرو دادیم، مشایخ ما حبس رفتند، زجر کشیدند، می خواهیم که ارتش ما مستقل باشد. آقای ارتشبد، شما نمی خواهید، آقای سرلشکر، شما نمی خواهید مستقل باشید؟ شما می خواهید نوکر باشید؟! من به شما نصیحت می کنم که بیایید در آغوش ملت؛ همان که ملت می گوید، بگویید. بگویید ما باید مستقل باشیم. ملت می گوید ارتش باید مستقل باشد، ارتش نباید زیر فرمان مستشارهای آمریکا و اجنبی باشد؛ شما هم بیایید ـ ما برای خاطر شما این حرف را می زنیم ـ شما هم بیایید برای خاطر خودتان این حرف را بزنید. بگویید ما می خواهیم مستقل باشیم، ما نمی خواهیم این مستشارها باشند. ما که این حرف را می زنیم که ارتش باید مستقل باشد، جزای ما این است که بریزید توی خیابان، خون جوان های ما را بریزید که چرا می گویید من باید مستقل باشم؟! ما می خواهیم تو آقا باشی».

آن روز ایران چهره دیگری داشت و خروشان بود و سیل بود و دریا بود و اقیانوس بود و این سرآغاز بود. آن روز امام رحمه الله در نهایت در مدرسه رفاه اسکان داده شدند و بعد مدرسه علوی؛ از همان ابتدا معلوم بود «انقلاب اسلامی» مدرسه خواهد شد برای ایران و درس ها خواهد داشت برای جهان.

شادي ارواح مطهر شهدا صلوات

منبع: حوزه

سلمان فارسى به پیامبر^{(صلى الله علیه و آله و سلم )} عرض کرد: اى مولاى من ! از تو مى خواهم از فضایل فاطمه ^{(سلام الله علیها)} در قیامت ، به من خبر بدهى !
پیامبر^{(صلى الله علیه و آله و سلم )} با چهره اى خندان به او نگریست و فرمود:

((سوگند به خدایى که جانم در دست قدرت او است . فاطمه ^{(سلام الله علیها)} همان بانویى است که در عرصه محشر، سوار بر شتر عبور مى کند که سرش (نمودى ) از خشیت خدا است ، و چشمانش از نور خدا مى باشد، تا این که فرمود: جبرئیل در سمت راست آن شتر، و میکائیل در سمت چپ آن ، و على ^{(علیه السلام)} در پیشاپیش آن ، و حسن و حسین ^{(علیه السلام )} در پشت سر آن حرکت مى کنند، خداوند حافظ و نگهبان او است ، تا از صحنه محشر عبور کند در این هنگام ناگهان از جانب خدا ندا مى رسد:

((اى همه خلایق ! چشمهاى خود را فرو خوابانید، و سرهاى خود را پایین آورید، این فاطمه دختر پیامبر شما، همسر على ^{(علیه السلام)} امام شما، مادر حسن و حسین ^{(علیه السلام)} است . پس ، از پل صراط عبور مى کند، در حالى که دو چادر شفاف و سفید بر سر دارد.

وقتى که فاطمه (سلام الله علیها) وارد بهشت مى شود و به نعمتها و مواهبى که خداوند براى او آماده ساخته مى نگرد، مى گوید:

بسم الله الرحمن الرحیم …الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ إِنَّ رَبَّنَا لَغَفُورٌ شَکُورٌ* اَلَّذِی أَحَلَّنا دارَ اَلْمُقامَهِ مِنْ فَضْلِهِ….. لا یَمَسُّنا فِیها لُغُوبٌ

( سوره فاطر، آیه ۳۴ و ۳۵٫)
(به نام خداوند بخشنده مهربان ، حمد و سپاس خداوند را که حزن و اندوه را از ما دور ساخت ، البته خداى ما بخشنده و شکرپذیر است ، آن خدایى که ما را در مقام عالى از عطاى خود قرار داد که در آن هیچ گونه رنج و ناگوارى به ما نمى رسد).

رسول خدا^{(صلى الله علیه و آله و سلم )} فرمود:پس از آن که خداوند به فاطمه ^{(سلام الله علیها)} وحى مى کند:

اى فاطمه ! آنچه را که مى خواهى از من مسئلت کن ، که به تو عطا مى کنم و تو را خشنود مى سازم

فاطمه ^{(سلام الله علیها)} عرض مى کند:

خدایا تو امید منى ، بلکه بالاتر از امید منى ، از درگاه تو مسئلت مى کنم که دوستان من و دوستان دودمان مرا در آتش دوزخ ، عذاب نکنى

خداوند به او وحى مى کند:

اى فاطمه ! به عزت و جلالم سوگند، دو هزار سال قبل از خلقت آسمانها و زمین ، به خود سوگند یاد نموده ام که دوستان تو، و دوستان عترت تو را به آتش عذاب نکنم(۱)

(۱)رنجها و فریادهاى فاطمه زهرا (سلام الله علیها)، ص ۴۸٫

منبع:۳۶۰ داستان از فضایل مصائب و کرامات فاطمه زهرا (سلام الله علیها)،عباس عزیزى

سیزدهم دی 1398 یکی از روزهای مهمی است که هیچگاه از خاطره ملت ایران فراموش نخواهد شد، روزی که سردار دلها سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی آسمانی شد. سخن از فرماندهی است که بر دلها حکومت می کرد، فرماندهی که تبدیل به سنبل مهربانی شد، یک رزمنده و سلحشورِ عارف، یک مؤمن وارسته و فرماندهی که جان خود را در راه دفاع از اسلام و مردم فدا نمود. 

کتاب بچه های حاج قاسم مروری است بر بخش کوچکی از خاطرات لشکر41 ثارالله در طول دوران دفاع مقدس از زبان سردار حسین معروفی؛ فردی که بنا به گفته سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی، کم سن و سالترین فرمانده گردان لشکر 41 ثار الله در طول دوران دفاع مقدس بوده است. این کتاب توسط انتشارات فاتحان و با قلم افسر فاضلی شهربابکی به رشته تحریر درآمده است. در بخشی از این کتاب می خوانیم: 

رفتیم داخل یک سنگر خیلی کوچک، حاجی با یک نفر نشسته بود. توضیحات و تذکرات لازم را به ما داد؛ چون قرار بود از میدان مین عبور کنیم و خط را بشکنیم. رمز عملیات را هم به ما اعلام کرد (یا ابوالفضل العباس)، رشادت و فداکاری حضرت ابوالفضل(علیه السلام) به ما انگیزه و توان بیشتری می داد. موقع خداحافظی حاجی طاقت نیاورد و اشک از چشمانش سرازیر شد، من هم متحول شدم . دیدن اشک های حاجی دلم را لرزاند. حاجی گفت: چاره ای ندارم، مجبورم شما رو به میدون مین بفرستم.

احتمال برگشتن از میدان مین خیلی کم بود از سنگر آمدیم بیرون. حاجی هم پشت سرمان آمد، دیدم خیلی نگران است و دارد به ما نگاه می‌کند. به علویان گفتم علی سریع تر بریم و از دید حاجی دور شیم تا اینقدر اذیت نشه…

خاطره غروب عملیات کربلای 1، برگرفته از کتاب بچه های حاج قاسم، صفحه ۱۴۳.

کتاب بچه های حاج قاسم به عنوان بیست و دومین کتاب صوتی توسط معاونت فرهنگی و تبلیغات نمایندگی ولی فقیه در سپاه تبدیل به کتاب صوتی شده است.

منبع : basirat.ir