قيد زدن در عنوان تحقيق به عنوان عنصر سوم در مسئله تحقيق به خودي خود مطلوب نيست و به ارتقا مسئله تحقيق و حرفه اي بودن و يا تخصصي بودن آن كمكی نمي كند.
به عبارت ديگر تقييد بما هو تقييد در ساختن مسئله پژوهشي بهتر، كمك نمي كند.
توجيه مطلوبيت تقييد در مسئله تحقيق خود را در نوشتن ضرورت و ضرورت نگاري در طرح تحقيق نشان مي دهد.
محقق بايد بتواند از تبيين مطلوبيت قيد و رويكرد مطالعه خود در قسمت ضرورت و اهميت مسئله بر آيد.
اينكه چرا لازم دانسته است كه با چنين محدوديتي تحقيق را طراحي كند.
گاهي تقييد شما در عنوان ماحصلي ندارد.
گاهي اين قيد ارزش علمي در خور در زمينه تحقيق شما ندارد و گاهي اصلا امكان بررسي چنين قيدي وجود ندارد.
مثلاً از نگاه عالمي خاص قصد داريد بررسي كنيد كه اين عالم در اين زمينه نظر خاصي ندارند يا اولين فردي نيستند كه اين نظريه را دارند و اختصاص دادن تحقيق از اين منظر اولويتي ندارد.
مقايسه اي را به عنوان قيد وعده داده ايد كه طرفين مقايسه در اين حيث موجه نيستند و یک گونه ديگر نامطلوبي در تقييد را فقط ایجاد کردید.
مي پرسيد از كجا تناسب و يا عدم تناسب و ارزشمندي و امكان اين وعده تقييد را بفهميم؟
اينجاست كه مطالعه اوليه شما و يا نقش استاد راهنما پررنگ مي شود.
در هر محدوديتي دقت كنيد كه مسئله شما را به چه شكل تغيير مي دهد.
آيا امكان دارد از اين منظر خاص مطالعه را ادامه دهيد و يا ارزشمند هست و يا …
پيشینه مطالعات و تحقيقات را رصد كنيد.
به منابع معتبر در اين زمينه نگاهي بيندازيد.
خلاصه بي گدار به آب نزنيد!
آخرین نظرات