وصیت نامه حضرت زهرا (س)
«این وصیت نامه دختر رسول خداست، درحالی که وصیت می کند و شهادت می دهد، خدایی جز خدای یگانه نیست و محمد، بنده و رسول اوست و بهشت، حق است و آتش دوزخ، حق است و روز قیامت که هیچ شکی در آ ن نیست، حق است، فرا خواهد رسید و ذات الهی، جمیع مردگان را از قبر بر انگیزد و زنده گرداند و همه را وارد محشر گرداند.
ای علی! من فاطمه، دختر محمد هستم. خدا مرا به ازدواج تو درآورد تا در دنیا و آخرت، برای تو باشم و تو از دیگران برای من سزاوارتری. علی جان! حنوط و غسل و کفن کردن مرا در شب به انجام برسان و شب بر من نماز بخوان و شب مرا دفن کن و مزار مرا به کس نشان نده! اینک با شما وداع می کنم و بر تو و بر فرزندانم تا روز قیامت سلام و درود می فرستم!»
بحارالأنوار، ج 43، ص 211.
سخنان حضرت علی(ع) با پیامبر(ص) هنگام دفن حضرت زهرا (س)
«سلام بر تو ای رسول خدا! سلامی از جانب من و دخترت که هم اکنون در جوارت آرمیده و شتابان به تو رسیده است. ای پیامبر! صبر و بردباری من با از دست دادن فاطمه کم شده و توان خویشتن داری ندارم، ولی برای من که سختی جدایی تو را دیده و سنگینی مصیبت تو را کشیده ام، شکیبایی ممکن است.
… پس امانتی که به من سپرده بودی، برگردانده شد و به صاحبش رسید. از این پس اندوهم جاودانه و شب هایم شب زنده داری است. به زودی دخترت تو را آگاه خواهد کرد که امت تو چگونه در ستم بر او با هم متحد شدند. از فاطمه بپرس و احوال اندوهناک ما را از او خبر گیر که هنوز روزگاری سپری و یاد تو فراموش نشده است.
سلام من بر هر دو شما؛ سلام وداع کننده ای که از روی خشنودی یا خسته دلی سلام نمی کند. اگر از خدمت تو بازمی گردم، از روی خسته دلی نیست و اگر در کنار قبرت می نشینم، از روی بدگمانی به آنچه خدا صابران را وعده داده است، نیست»
نهج البلاغه، ترجمه: محمد دشتی، خطبه 202.
آخرین نظرات