مدرسه علمیه فاطمیه شیراز

مرحوم آیت الله العظمی سید احمد خوانساری(1270-1363شمسی) بیماری زخم معده داشتند که احتیاج به عمل جراحی داشت، از طرفی ایشان سالخورده واز لحاظ جسمی ناتوان بودندو تحمل جراحی بدون بی هوشی نیز ممکن نبود.پیش از آن که عمل جراحی آغاز شود،ایشان اجازه بی هوش کردن را به پزشکان معالج ندادند[چون به نظر ایشان در صورت بی هوشی،تقلید مقلدینشان دچار اشکال می شد] از این رو به پزشک معالج فرمودند:«هر گاه من مشغول قرائت سوره ی مبارکه انعام شدم،شما مشغول عمل من شوید من توجه ام به قرآن است ودر این صورت هیچ مشکلی پیش نمی آید.[ایشان آنچنان به قرآن توجه پیدا می کردند که احساس درد نمی کردند.]همان طور هم شد وبا تمام شدن عمل جراحی،قرائت سوره ی مبارکه انعام نیز به پایان رسید!

(مردان علم در میدان عمل ج4،ص188-189)